Rekolekcje to dla wielu czas pogłębienia wiary, spotkania z Chrystusem w drugim człowieku i Jego słowie. To tu możemy doświadczyć prawdziwej ciszy, która nigdy nie oznacza pustki. Ale żeby tak było, trzeba wiele cierpliwości i pokory.
Tegoroczne Rekolekcje Karawaningowe Katolickiego Stowarzyszenia Karawaningowego ,,Razem w Drodze” odbywały się od 17 do 21 lipca br. w Węgrowie. Ich hasłem przewodnim były Trzy Cnoty Boskie: Wiara, Nadzieja i Miłość. Każdego dnia odkrywaliśmy co one znaczą dla nas i w jaki sposób powinniśmy stosować je w codziennym życiu. Moc i siłę czerpaliśmy z Eucharystii. Każdy potrzebuje tego daru, bowiem: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale i słowem, które pochodzi z ust Bożych”. Podczas tych wspaniałych dni nie zabrakło również czasu na osobistą modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu, wspólne rozmowy, ogniska i spacery.
Dzięki uprzejmości proboszcza i dziekana węgrowskiego ks. prałata mgr lic. Leszka Jerzego Gardzińskiego załogi z całej Polski w pierwszym dniu rekolekcji zjeżdżały się na plac należący do Parafii Rzymskokatolickiej pw. Wniebowzięcia NMP w Węgrowie.
Drugi dzień rekolekcji rozpoczęliśmy Mszą św. z nauką rekolekcyjną ,,Wiara”, której przewodniczył ks. Mariusz Chmura, Diecezjalny Duszpasterz Katolickiego Stowarzyszenia Karawaningowego „Razem w Drodze”. Następnie uczestnicy rekolekcji udali się na wycieczkę autokarową na trasie: Węgrów – Zamek Liw – Miedzna – Treblinka – Prostyń – Węgrów. Wieczorem uczestniczyliśmy w ognisku integracyjnym, gdzie zapoznaliśmy się z nowo przybyłymi załogami.
Trzeci dzień rekolekcji rozpoczęliśmy tradycyjnie Mszą św. z nauką rekolekcyjną ,,Nadzieja”, której również przewodniczył ks. Mariusz Chmura. Następnie uczestnicy rekolekcji zwiedzili Bazylikę Mniejszą, rynek, kościół i cmentarz ewangelicki. Popołudniu poszczególne grupy rekolekcyjne pracowały w sześciu grupach. Rozważały fragmenty Pisma Świętego oraz dyskutowały, czym dla nich są Trzy Cnoty Boskie: Wiara, Nadzieja i Miłość. W dzisiejszym świecie wielu młodych ludzi poszukuje prawdziwych wartości. Dlatego też warto było nad tym przystanąć i w głębi swego serca zapytać: „co jest moją najważniejszą wartością?” Wiara? Jakie miejsce zajmuje ona w naszym życiu? Wiara jest nie tylko darem, ale przede wszystkim zadaniem. Trudnym zadaniem, bowiem „historii można się nauczyć, lecz wiarę należy przekazać tak, jak czynił to Chrystus i Jego Apostołowie”. My jesteśmy wezwani, by trwać w wierze. Nie wystarczy wyznać, gdyż wiara każdego chrześcijanina winna być poparta żywym świadectwem, a wynika to z prawdy, że: „Wiara bez uczynków jest martwa”. Miłość? Nie można pisać o miłości, nie wspominając o Hymnie o miłości Świętego Pawła Apostoła. On opisuje prawdziwą miłość, piękniej nie można tego wyrazić. Miłość jest nie tylko pięknym słowem, ale przede wszystkim czynem. Sam Jezus pragnął, żebyśmy nawzajem okazywali sobie miłość. Każdy człowiek potrzebuje daru miłości. Prawdziwa miłość jest prawdziwym oddaniem, poświęceniem. Człowiek może mieć wszystko, ale jak mówi św. Paweł: „gdybyśmy nie mieli miłości, bylibyśmy niczym”. Wiara, nadzieja i miłość tworzą ze sobą prawdziwą jedność. Wiara jest pełna nadziei, że to jedynie Chrystus może uczynić wszystko, bo w Nim cała nasza nadzieja. Ks. J. Twardowski w jednej ze swoich myśli napisał: „Wiara podaje ręce nadziei, nadzieja podaje ręce wierze. Kiedy łamią się ludzkie plany, to wtedy ma w nas dojrzeć wiara, nadprzyrodzona siostra nadziei”. Św. Paweł wspaniale kończy Hymn o miłości: „Trwają więc: wiara, nadzieja i miłość. Te trzy. Najważniejsza z nich jest miłość”. Następnie we wspólnym kręgu wszyscy dzielili się wnioskami wypracowanymi podczas pracy w grupach. Trzeci dzień uczestnicy zakończyli Adoracją Najświętszego Sakramentu z rozważaniami i śpiewem. Niejednej osobie popłynęły łzy słuchając słów ks. Mariusza Chmury.
Czwarty dzień rekolekcji rozpoczęliśmy Mszą św. z nauką rekolekcyjną ,,Miłość”, której tradycyjnie przewodniczył ks. Mariusz Chmura. Następnie przy wspólnej kawie i lokalnym sękaczu uczestnicy podsumowali rekolekcje. Nie obyło się bez emocjonalnych wypowiedzi członków poszczególnych załóg. Ostatnim punktem zwiedzania Węgrowa były odwiedziny w Ludwisarni Braci Kruszewskich. Dzień zakończono wspólnym ogniskiem.
Ostatni dzień rekolekcji karawaningowych rozpoczął się udziałem we Mszy św. parafialnej pod przewodnictwem proboszcza i dziekana węgrowskiego ks. prałata mgr lic. Leszka Jerzego Gardzińskiego. Następnie każdy mógł zobaczyć, jak wyglądają kampery i przyczepy kempingowe, zapytać o szczegóły podróżowania i dowiedzieć się czym tak naprawdę jest karawaning. Rekolekcyjne dni upłynęły na pięknych rozmyślaniach. Trudno było się rozstać. To były wspaniałe chwile wzajemnej radości i odkrywania Boga w drugim człowieku. Chwile, które uczą nas patrzeć na siebie oczyma Bożej miłości i postrzegać wszystko tak, jak widzi to sam Stwórca. Życzę, żeby to wszystko stało się naszym wspólnym udziałem. Udziałem ludzi, których łączy wspólna pasja do podróżowania: karawaning.
Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom, które zaangażowały się w przebieg tegorocznych rekolekcji, a w szczególności: ks. Mariuszowi Chmurze, za porywające słowa nauki o wierze, nadziei i miłości Chrystusa, proboszczowi i dziekanowi węgrowskiemu ks. prałatowi mgr lic. Leszkowi Jerzemu Gardzińskiemu za udostępnienie placu i wsparcie przy organizacji tegorocznych rekolekcji, Elizie i Robertowi Frąckiewicz za perfekcyjne przygotowanie i koordynację przebiegu całych rekolekcji.
Wierzymy, że dzięki tym rekolekcjom, wierząc w miłosierdzie Boga, wypełnieni nadzieją na zbawienie i pełni Chrystusowej miłości, dobrze przygotujemy się do do wypełniania Jego woli w codziennym życiu.
Aleksandra Stachniak
FOTORELACJA (419 zdjęć): https://photos.app.goo.gl/Sis8MsqZKhJa8zwMA
